Çiçeklerle hoş geçin, / Balı incitme gönül,

Bir küçük meyve için / Dalı incitme gönül.

Mevla verince azma, / Geri alınca kızma,

Tüten ocağı bozma, / Külü incitme gönül.

Konuşmak bize mahsus, / Olsa da bir güzel süs,

Ya hayır de, yahut sus, / Dili incitme gönül.

Karışma hikmetine, / Dokunur gayretine,

Sahibi hürmetine, / Kulu incitme gönül.

Başın olsa da yüksek, / Gözün enginde gerek,

Kibirle yürüyerek, / Yolu incitme gönül.

Sevmekten geri kalma, /Yapan ol, yıkan olma,

Sevene diken olma, / Gülü incitme gönül.

                                                  Bestami Yazgan

                                                *

         Türkiye’de de kardeş kavgasının tarafı haline getirdiği “solcu ve sağcı gençlerin hazin hatıraları kaldı”. Amerikan ve Rus emperyalizmi, körpecik Türk gençlerini toprağa gönderdi yıllarca. İdeolojinin güzel ve topluma yararlı prensiplerine değil, “Rus’a hayran olan” ve bu hayranlığını hala sürdüren  “Rus’un yeni emperyal fikirlerinin dayanağı ”Avrasyacılığı, dünyanın bilmem kaçıncı harikası bir strateji zanneden ve buradan da büyük Türkiye çıkacağını tasavvur eden bir diğer grup “Avrasyacı-Russever-Güya Türkçü” kaldı geride.

         2’inci Dünya savaşı sonrası yenilen Faşistlerin Avrupa’da oluşturduğu boşluk, Rus emperyalizminin 1948’deki Avrupa yayılmasının zeminini yarattı. Bu hızlı Rus yayılmacılığı batıyı ürküttü ve Avrupa’nın işgalden korunması maksadıyla, 1949 yılında NATO kuruldu. Amerikan-Avrupa askeri ittifakı. Ruslar da karşılık olarak, 1955’de Varşova Paktı’nı kurdu.

         ABD’nin 1980’lerde uyguladığı; “dünya petrol fiyatlarını düşük tutma stratejisi” ve SSCB’ye uyguladığı “ekonomik abluka” 10 yıl içinde netice verdi ve SSCB 1991 yılında “çöktü”. (Gorbaçov’un oyunu bozma hareketini nasıl yorumlayacağız?)

        SSCB’nin Avrupa’da işgal ettiği-kontrolü altına aldığı ülkeler ilk önce “kurtuldu” ondan.

        1991 sonrası gelen bağımsızlık hareketleri ile Kafkaslar ve Orta Asya ülkeleri ayrıldılar.

         Emperyalist Ruslar; çözülmenin geçici olduğunu ve tekrar geleceklerini hesaplamışlardı. Ve bunun için bir dizi tedbirler almışlardı:- Geride kriz-çatışma alanları, Azerbaycan-Ermenistan gibi alanlar bıraktılar ve bunları sürekli canlı tutmayı planladılar.

         Rus’un nöbete diktiği diktatörler; halkları acımasızca yönettiler. Özgürlük ve demokrasinin zerresini layık görmediler, zavallı halklara. Demokrasi için Asya’da mücadele veren yegane ülke Gürcistan, onun dışında “yaşasın diktatörler” vaziyeti. Elçibey’in iktidarda tutulamaması gibi.

         Azerbaycan Dışişleri bakanlığı; “Azerbaycan ile Kolektif Güvenlik Anlaşması Örgütü (KGAÖ) ülkeleri arasında yakın askeri-siyasi ve askeri-teknik işbirliği kuruldu”, açıklamasında bulundu.

         Azerbaycan’ın bu açıklaması çok dikkat çekici. Türkiye’nin Azerbaycan’a yıllardır süren NATO konseptine göre askeri reorganizasyon desteğine rağmen, hiçbir gelişme elde edilemediğine işaret etmekte. “Tek millet iki devlet” sözlerinin altının ne kadar boş olduğunu görmek için her halde “uyanmak-uyanık olmak” gerekli.

         Rusya Federasyonu-Kazakistan-Beyaz Rusya Gümrük Birliği kurulması da Putin’in genişletmeye çalıştığı önemli diğer bir organizasyon. Bu henüz yaşamdan bir adım ötede bir yapılanma, Şangay cazibesi ile gelişmeye meyilli.

         Putin ve Ruslar, küresel ölçekte, yeni bir imparatorluk kuramazlar. Onlara kapılanlar da yarı yolda kalır. Bu millet de boşuna zaman kaybeder.

         Küresel imparatorluk kurmak öyle S-400 satmakla olacak iş değil. Putin’in savunma bütçesi yaklaşık 60 milyar dolar, Amerika’nın savunma bütçesi ise yaklaşık 700 milyar dolar

                                                                                                                                                                                                       NEVZAT ÜLGER